Door Nadia Hulzebos
Het is geen geheim meer dat er tegenwoordig veel slachtoffers vallen door seksueel misbruik, geweld of aanranding. Veel mensen durven zich sinds kort meer uit te spreken over hun ervaringen en hopen zo meer aandacht voor dit probleem te krijgen. Victim-blaming is de schuld/oorzaak, in dit geval seksueel misbruik, bij het slachtoffer neerleggen, in plaats van de dader terecht te stellen. Het is een van de grootste oorzaken dat veel daders niet vast komen te zitten of zelfs niet eens opgepakt worden. Soms wordt het slachtoffer gewoon niet geloofd. Dit kan komen door bijvoorbeeld de status van de dader. Maar, er is ook iets waar ik nog niet veel over hoor, terwijl ik denk dat dit ook een grote rol speelt. Misschien wel een nog grotere rol dan de verhoudingen tussen dader en slachtoffer, of de simpelheid waarmee ongewenste seksuele handelingen behandeld worden. Het feit dat in situaties waar seksuele handelingen buiten wil van het slachtoffer om gebeuren, het slachtoffer verantwoordelijk is voor het stellen van grenzen. ‘Waarom vocht je niet terug?’ ‘Waarom liep je niet weg?’ Dit is natuurlijk hartstikke krom. Je moet het slachtoffer niet leren grenzen te stellen, maar de dader. Die kan nu namelijk op iemand aflopen en alles beginnen, totdat het slachtoffer de grens aangeeft. Zoals cijfers aangeven, werkt deze manier duidelijk niet. Nog iets dat ik kwijt wil, is dat seksueel misbruik niet aan een gender vastgebonden zit. Je hoort vaak de verhalen van vrouw als slachtoffer en man als dader, maar dat is niet helemaal terecht. Je hoort inderdaad de meeste verhalen met deze verhouding, maar de rollen kunnen net zo goed omgedraaid zijn. En dan hebben we het nog niet eens over genderneutrale mensen of transgenders en alle andere mensen uit de LGBTQ+ community die dit meemaken. Maak er alsjeblieft geen gender-probleem-competitie van, maar beaam dat het een algemeen probleem is dat we met z’n allen moeten oplossen.
0 Opmerkingen
Door Nadia Hulzebos
Het hebben van een passie: Passie: een hartstocht. Een intens verlangen naar iets. (Grapje, de eerste definitie die ik zag was de lijdensweg van Christus, maar die passie bedoelde ik niet) In een maatschappij waarin productiviteit wordt gezien als “zo snel mogelijk veel (en kwalitatief goed) werk neerzetten”, is ontspanning een luxe. Tegelijkertijd is het ook heel belangrijk om soms een stap terug te kunnen doen. Tenminste, dat vind ik. Waarschijnlijk zeggen anderen nu dat ik lui ben omdat ik mezelf niet tot een burn-out werk en liever een ding doe/afrond dan een hele hoop hooi tegelijk op mijn vork nemen. Ik bedoel, ik ontken niks, maar ik vraag me af of jij verticaler zit als ik wanneer je je limiet hebt bereikt. Veel mensen (lees: mijn familie) vragen aan mij waarom ik “mijn dromen niet ga leven” of “mijn passie niet achterna ga”. Simpel: de belangrijkste reden waarom ik zo “aarzel”, is omdat ik weet dat de realiteit mijn passie nooit goed zal doen. Ik heb dromen omdat ik soms aan de realiteit wil ontsnappen. Ik heb een passie omdat ik iets nodig heb om geluk uit te halen. Geen mens die aan mijn manier van uiting van blijdschap eisen gaat stellen of een deadline voor de duur van mijn glimlach maakt. En ik vind dat meer mensen zo moeten denken. Natuurlijk is het geweldig als je elke dag met een goed gevoel naar je werk kan omdat je de baan van je stoutste dromen hebt. Maar niet alles wat geweldig is in je leven hoeft geld op te leveren of te kosten, of gedeeld of begrepen te worden door anderen. We vergeten hoe kostbaar simpele dingen kunnen zijn, zoals de tijd nemen om een leuk boek te lezen zonder er een review over te schrijven, of om een simpel schilderij te maken zonder binnen de lijntjes te moeten blijven. Of eens een nieuw gerecht koken, zonder het te hoeven laten keuren (of vallen) door iemand anders dan jezelf. Je hebt niks aan een gespekte bankrekening als je geen tijd of energie hebt om er wat leuks mee te doen. |
AuteurNadia Hulzebos (2005) is na haar afgebroken studie Journalistiek nog zoekende naar een passende opleiding. Ondanks dat de studie niet goed bij haar paste, heeft ze nog wel haar passie gehouden om te schrijven over van alles dat haarzelf en de maatschappij bezig houdt. Archives
September 2023
Categories |